مبادا رهگذاری را بیازارم...

خدا از هرچه پنداری جدا باشد

خدا هرگز نمی خواهد خدا باشد

نمی خواهد خدا بازیچه ی دست شما باشد

که او هرگز نمی خواهد چنین آیینه ی وحشت نما باشد

هراس از وی ندارم من

هراسی زین اندیشه ها در پی ندارم من

خدایا بیم از آن دارم

مبادا رهگذاری را بیازارم

نه جنگی با کسی دارم نه کس با من

بگو موسی بگو موسی پریشانتر تویی یا من؟

نه از افسانه می ترسم نه ازشیطان

نه از کفر و نه از ایمان

نه از دوزخ نه از حرمان

نه از فردا نه از مردن

نه از پیمانه می خوردن

خدا را می شناسم از شما بهتر

شما را از خدا بهتر

خدا را می شناسم من

 

سال 88 "پرواز همای" با اپرای فوق العاده به رهبری "شهرداد روحانی" کنسرت بی نظیری رو اجرا کردن، یکی از باشکوه ترین و زیباترین و با معناترین کنسرت هایی که من دیدم.

پرواز همای - آلبوم موسی و شبان

 

 

 

 

 

حرف اول و آخر رو پول میزنه...

یه ضرب المثل گیلکی هست که معنای مودبانه ش میشه : سواره نمیفهمه پیاده چه رنجی رو تحمل میکنه!

اینکه بتونیم به دیگران پیشنهاد های خوب بدیم خیلی خوبه، ولی من فکر میکنم یه پیشنهاد یا راهبرد علاوه بر درست بودنش باید جامعیت و قابلیت اجرا داشته باشه...

این ترم یه استاد داریم که نیم ساعت آخر کلاسش رو اختصاص میده به نصیحت کردن دانشجویان، بهمون میگه اگه میخواین موفق باشین یا باید درس بخونین تا دکتری(!!!) که یه کار خوب داشته باشین یا اینکه لیسانس رو که گرفتین قابش کنین بزنین به دیوار برین وارد بازار کار آزاد بشین، حالا چطور؟ اول اینکه برین مدرک فنی و حرفه ای بگیرین بعد با اون مدرک که حتما دانش و مهارتی پشتت هست یه کار و کاسبی خوب راه بندازین و موفقیت رو بسازین..

خب رو کاغذ حرفاش کاملاً منطقی به نظر میاد و البته درست. چیزی که برای من جای بحث داره اینه:

اول اینکه کسی که میخواد استقلال مالی داشته باشه بدون کمک خانواده نمیتونه تا دکتری بخونه چون هم خرج تحصیل رو باید بپردازه هم خرج خودش. حالا هستن خانواده هایی که خرج میکنن برای بچه هاشون ولی این وسط اگه خانواده ای نتونه از فرزندش حمایت کنه پس اون دسته از افراد نمیتونن به درجه دکتری برسن... چون هم خرج تحصیل هست هم خرج خودشون..

دوم اینکه مدرک فنی و مهارتش خوبه درست ولی بازم نیاز به سرمایه داره، جواب استاد به این سوالم وام های خود اشتغالی بود، و جواب من ضامن و پارتی بود که خب هر کسی نداره ...

جامعه ی عجیبی داریم. برای اینکه کاری راه بیوفته نیاز به آشنا و پارتی هست، نمیگم اگه نباشه نمیشه نه، ولی اینکه کی میشه با خداست فقط...

دولت ، ملت، همدلی و همزبانی

چند وقت پیش خبرایی بود از حرکت مردمی و همون کمپین نخریدن خودروی ایرانی به دلیل قیمت بسیار بالا در برابر کیفیت بسیار پایین، چند وقتی گذشت و انگار که مردم تونستن تا حدودی فشار بیارن به تولید کننده و انبارهارو پر کنن از ماشین هایی که انتظار خریدار رو میکشن.

خب طبق منطق و انتظار و معمول باید قیمت خودرو پایین میومد یا اینکه کیفیت بالا میرفت، یا به طریقی کمکی میشد به خریدار به مردم جامعه به اکثیریت که شکی در برحق بودنشون نبود ...

خب فکر میکنین چی شد؟

دیشب داشتم خیلی اتفاقی اخبار شبکه یک رو میدیدم که از جانب دولت اعلام می کرد که به مردم تا سقف بیست و پنج میلیون تومان وام خرید خودرو داده میشه.

خب ظاهر قضیه میگه که دولت عزیزتر از جان داره به مردم کمک میکنه، اما اگه از اقتصاد فقط الفباش رو بلد باشیم میدونیم که پردرآمدترین و اصلی ترین منبع درآمد بانک ها اهدای وام هستش، که با نرخ های سود بالا (که نحوه ی محاسبه ی این سود ها یه بحث مفصله خودش) اگر سرانگشتی حساب کنیم متوجه میشیم که نه تنها دولت جان به مردم کمک نکرده و به کمپینشون پاسخ درخوری نداده بلکه یه چیزی هم اضافه تر ازشون میگیره، اینجوری مردم رو در ظاهر قانع، بانک ها رو ثروتمندتر و خودروسازهارو شاد میکنه که نگران کیفیت پایین محصولاتتون و قیمت های سرسام اور و فروشتون نباشین!!

به قول دوست قدیمیم، باشد که رستگار شویم...

جهانم

تصورم از جهان یک دنیا بود پر از آدمهای مختلف که توشون بد هست ولی به ندرت من حتی میتونستم برای بدی هر آدمی یه دلیل پیدا کنم و بگم به این دلیله که بد شده وگرنه خودش خوب بوده. تصورم بهم میگفت آدمها خوبن مگر اینکه خلافش ثابت بشه، تصورم این بوده که (حرام) برای فرد مذهبی بسیار مهمه و رعایت کردنش مثل نماز خوندن!! واجبه. تصورم این بود که پارتی بازی و رابطه هست اما نه در همه جا نه بین همه ی مردم نه هر جایی که کاری انجام میشه، تصورم این بود که فردی که دم از خدا و دین و مذهب میزنه مال و حق مردم رو نمیخوره ، تصورم این بود که خدا فقط حجاب و چادر رو یاد نداده بلکه اخلاق و مساوات و حق و عدل رو هم یاد داده ...

باورش سخت بود، دیدنش سخت تر

تصورم رو باید تغییر بدم یا نه نمیدونم ولی دلم میخواد چشم هامو ببندم و فکر کنم که هنوز هم دنیا جاییه که همه خوبن و به حقوق هم احترام میزارن و خدا هم بالاتر از همه مراقبشونه...