یه ضرب المثل گیلکی هست که معنای مودبانه ش میشه : سواره نمیفهمه پیاده چه رنجی رو تحمل میکنه!
اینکه بتونیم به دیگران پیشنهاد های خوب بدیم خیلی خوبه، ولی من فکر میکنم یه پیشنهاد یا راهبرد علاوه بر درست بودنش باید جامعیت و قابلیت اجرا داشته باشه...
این ترم یه استاد داریم که نیم ساعت آخر کلاسش رو اختصاص میده به نصیحت کردن دانشجویان، بهمون میگه اگه میخواین موفق باشین یا باید درس بخونین تا دکتری(!!!) که یه کار خوب داشته باشین یا اینکه لیسانس رو که گرفتین قابش کنین بزنین به دیوار برین وارد بازار کار آزاد بشین، حالا چطور؟ اول اینکه برین مدرک فنی و حرفه ای بگیرین بعد با اون مدرک که حتما دانش و مهارتی پشتت هست یه کار و کاسبی خوب راه بندازین و موفقیت رو بسازین..
خب رو کاغذ حرفاش کاملاً منطقی به نظر میاد و البته درست. چیزی که برای من جای بحث داره اینه:
اول اینکه کسی که میخواد استقلال مالی داشته باشه بدون کمک خانواده نمیتونه تا دکتری بخونه چون هم خرج تحصیل رو باید بپردازه هم خرج خودش. حالا هستن خانواده هایی که خرج میکنن برای بچه هاشون ولی این وسط اگه خانواده ای نتونه از فرزندش حمایت کنه پس اون دسته از افراد نمیتونن به درجه دکتری برسن... چون هم خرج تحصیل هست هم خرج خودشون..
دوم اینکه مدرک فنی و مهارتش خوبه درست ولی بازم نیاز به سرمایه داره، جواب استاد به این سوالم وام های خود اشتغالی بود، و جواب من ضامن و پارتی بود که خب هر کسی نداره ...
جامعه ی عجیبی داریم. برای اینکه کاری راه بیوفته نیاز به آشنا و پارتی هست، نمیگم اگه نباشه نمیشه نه، ولی اینکه کی میشه با خداست فقط...
- ۹۴/۰۸/۰۶
